Tag: Duitsland

Het verslag: 
Mannendag XX Snowboarden in Winterberg

Dag 1:
Om twee uur verzamelen op de Brink. Koffie van Moeder Stuifbergen. Langzaamaan druppelt iedereen binnen. Mo kondigt aan dat het zware Mannendagen worden, er moet veel fysieke en geestelijke arbeid worden verricht. De eerste etappe is een rondje Brink met volle verpakking. Er wordt gesjoemeld met de regels, maar dat heeft de leiding in de gaten. Marcel wint verrassend, Mel pakt de tweede plek en Vaal de derde. Gert huppelt met twee tasjes in de hand ongemakkelijk als laatste de finish over. De eerste punten zijn verdeeld. Mo en Ed halen Tinus op in Utrecht, Jeroen H brengt de mannen met de bus naar bestemming. Eerste stop iets voorbij Arnhem. Even tanken en Tinus mag iedereen even een handje geven. Snel weer verder. Tweede stop Am Haarstrang voorbij Dortmund. Een gezonde hap und weiter. In de bus en in de auto worden driftig liederen bereid. Liederen over Mannen en Mannendagen. In Winterberg aangekomen wordt er in Haus am Stein eerst geproost met een kleine traktatie. Dan begint het tweede spelelement. Kegelen en kaarten. Onder leiding van Ed wordt er getoept, onder leiding van Gert wordt er gebluft en ieder voor zich bij het Kegelen. Bier en Unterberg, zoutjes en COMPETITIE, een echte mannenavond. Aan het einde van de avond worden de Mannendag liederen ten gehore gebracht. De bus treed op voor de auto en de auto treed op voor de bus. Als het om creativiteit gaat zijn er uiteraard geen prijzen te verdelen, dan spelen veel meer de emoties:

Dag 2:
Na een afzakkerkje gaan we slapen. Allemaal? Nee zeker niet, niet de slaapies van Ed. Dan, Marcèl en Mo worden getrakteerd op de ouderwets zingende cirkelzaag van Ed. Kan die jongen ook niks aan doen. Onze sympathie gaat uit naar Ing. How bad can it be? As bad as it gets! De volgende morgen vroeg ontbijten en met de Joop de Ruijter naar het dorp. Daar wordt snel duidelijk dat er gesnowboard gaat worden. Het passen en meten van de spullen duurt lang. Als iedereen voorzien is staan we even later om 11:00 op de piste. Omhoog ga je lopend, naar benee ga je op en als een plank. Onder leiding van Patric, de allerbeste snowboard instructeur die voor deze prijs te krijgen was, krijgen we de board onder de knie en wat schets onze verbazing, ook Marcèl vind het leuk. Sneeuw en weder doen lekker mee. Vallen is best leuk in de zachte sneeuw. Na de lunch in de buitenlucht trekken we de stoute schoenen aan en proberen we een sleepliftje. De meeste vallen direct weer om, behalve Mo die blijft alle keren wonderwel netjes op zijn korte pootjes staan. De meest krakkemikkerige mannen houden het na een uurtje voor gezien, anderen blijven dappere pogingen ondernemen. Een onzer wil wel heel graag, maar krijgt zijn lichaam niet meer overeind, dat is best een heel sneu gezicht, als een schildpadje op zijn rug, of een zeeleeuw op het droge. Maar na de ogen te hebben gedroogd van de tranen zien we dat het tijd is voor het laatste competitie-element. De olympische winterspelen:

Met sleetje rijden zakje lopen:
- omhoog rennen naar een stok
- sleetje rijden naar beneden
- omhoog met een zak
- sleetje rijden naar beneden
- beneden 5 rondjes om een paal met je hoofd op de paal
- omhoog rennen
- sleetje rijden naar beneden

Iedereen vind dit het allerleukste onderdeel van de Mannendag. Daaf Vaal Gert Cap Mel verliezen. Een van hun zal de volgende Mannendag mogen organiseren.

Er moet ge-apreskied worden. Dan, Jeroen, Mel, Cap en Mo wagen het op het board, de rest gaat met de bus. Op naar bei Moppie, want dat moet wel zo leuk en gezellig zijn. Helaas, oude taarten en weinig soeps bei Moppie. Dan weet nog wel een veel leukere tent. Und ihr hast recht. Bij den Hollanders is het natuurlijk veel gezelliger. Dansen op de havenzangers op een housbeat en een remix van Ben Cramer, de Clown. Iedereen mag even in het midden. We hebben als vanouds ongelooflijk veel sjans. We moeten naar huis terwijl het nog veel te gezellig is, maar ja apresski duurt maar kort. Het gevaar voor een dip dreigt. Iedereen houdt de moed erin, maar er is geen ontkomen aan. Als of geen douche, binnen een kwartier weer buiten staan bij de bus. Op naar de Chinees, rete snelle bediening, doe het zelf. De koppies gaan hangen, Deef wordt nog even gebeld voor wat nieuwe input, Mo steekt zijn slechtste speech ooit af. De klad zit er goed in. Snel naar een discotheek dan maar. Waar is die fucking Tenner?? Godzijdank op tijd gevonden. Iedereen staat een beetje onwennig op de dansvloer, afwachtend… Tijd voor drastische maatregelen: BaCo en Wodka jus. Ja, daar zaten de mannen op te wachten. Toen werd het toch nog een hele fijne stapavond. Tja dat kunnen de mannen wel.

Slapen voor zover dat mogelijk was, sommige van ons besloten de streek van Ed maar eens terug te flikken bij anderen. Zij werden daarvoor vriendelijk bedankt. ’s Ochtends vroeg weer op. Bij het ontbijt werd de eindstand bekend gemaakt: Marcèl en Ed zijn de onbetwiste winaars van Mannendag XX, Daaf en Gert mogen zich schamen met hun laatste plaats. De volgende Mannendag gaat naar Gert en Mel vanwege hun prestaties bij de olympische winterspelen en het rondje Brink (de slechtste en de beste vormen een koningskoppel). Terugrijden, evalueren en nog een lekker kopje koffie of een hele lunch in Bijbels Zevenaar. De XXste Mannendag zit erop, het gewone leven gaat weer beginnen. Mannen worden thuis afgezet en nemen afscheid. Mannen tot september!

XX